Zabytki turystyczne
Prehistoria
Kurhany- Tumulusy
Kurhany na całym obszarze pojawiają się jako nagrobki i jako część systemu obronnego osady i przestrzeń rytuałnych. Znajdują się one zawsze w pobliżu ufortyfikowanych miejsc w strategicznych miejscach, wzdłuż dróg, nad polami i głównie w górzystych krajach. Największa nekropolia kurhanów, nie tylko w obszarze gminy Dubrovačko primorje, ale także w całym obszarze południowego Adriatyku, położona jest pomiędzy osadami Visočani i Lisac gdzie znajduje się 48 kurhanów.
Starożytność/Późny antyk
Lapidarium w ogrodzie klasztoru Franciszkanów w Slano
Klasztor Franciszkanów św. Hieronima, został precyzyjnie oznaczony na mapie archeologicznej na początku XX. wieku.
Wtedy w ogrodzie zwanym „U đardinu” znaleziono cztery wczesne chrześcijańskie sarkofagi i dwa groby.
Okres przedromański
Kościół „Rotonda” w Ošlje
Pozostałości kościoła na wzgórzu, na północ od miejscowości Ošlje, w miejscu zwanym Bijela lokva. Tytuł kościóła nie jest znany, a miejscowi, oprócz „Rotonda”, nazywają ją także „Banovi dvori” i „Mirine”. Charakteryzuje się okrągłą bryłą budynku i po ośmiu półkolistych łuków na zewnątrz i wewnątrz. Ma plan oktogonu z prostokątnym narthexem od strony zachodniej, na którego końcu znajdowała się dzwonnica. Do tej pory, na południowym wybrzeżu Adriatyku, ten kościół jest samotnym przykładem przedromańskiego kościoła w ksztalcie oktogonu, nad którym była kiedyś kopuła. Kościół sięga w IX./X. w.
Stećci
Tajemnicze zabytki naszego dziedzictwa kulturowego i historycznego, które pojawiły od końca XIII. do połowy XVI. w., to ostatnie miejsca spoczynku zmarłych. Znajdują się wokół kościołów, średniowiecznych cmentarzy, na prehistorycznych kopców, ale najczęściej wzdłuż dróg. Niektóre z nich są ozdobione scenami z życia, motywami geometryczno-roślinnymi, scenami turniejów, polowań, postacie ludzkie... typologicznie są podzielone na paki i płyty. W gminy Dubrovačko primorje zachowane 26 nekropolii stećków.
Klasztor i kościół. św. Hieronima w Slano
Znajduje się na południe od wsi, w dominująycym miejscu, z którego można kontrolować całą zatokę, kanał i okoliczne wzgórza, a od wsi go oddziela droga od wybrzeża do Pałacu rektora. Republika Dubrownik natychmiast po przejęciu obszaru Dubrovačko primorje w 1399 roku wyraża zgodę bośniackim franciszkanom wybudować klasztor do zwalczania z herezją bogomilską. Klasztor podała do budowania rodzina arystokratyczna Lisac, a kościół. św. Hieronima, rodzina Gradić w 1420. roku, o czym świadczy kamienna tablica z napisem w heksametru który został zbudowany na fasadzie kościoła. Opowiada o dobroczyńcy kościoła, rodziny Gradić, ojciec Junije i syny Matej i Marin. W badaniach archeologicznych zostały znalezione resztki pierwszego kościoła znacznie mniejszego od dzisiejszego.
Pałac Rektora
Pałac rektora położony jest w północno-wschodniej części osady Slano wzdłuż głównej drogi. Specyficzne funkcje domu rektora, ośrodek administracyjny nowego obszaru Dubrovačko Primorje (1399 r.), uwarunkowały znaczenie budowania kompleksu budynków, który jest widoczny w shemacie zamkniętego bloku który bardziej przypomina gospodarstwo niż reprezentatywny budynek mieszkalny.
Kościół św. Blażeja
Znajduje się we wschodniej części osady Slano wzdłuż drogi do miejscowości Banja. Jest to budynek jednonawowy z prostokątną absydą. Wnętrze nawy pokrywa szklane sklepienie, a w sanktuarium sklepienie beczkowe. Główna fasada jest otwarta z portalem z otwartym szczytem, ozdobionym stylizowanymi palmetami. Na nadprożu portalu jest łaciński napis, którym datuje się kościół (1758. rok).
" ADNI MDCCLVIII HAS TIBI DIVE BLASI LETUNICH STRUXERAT AEDES SACRAVITQ(VE) SUO CUM GREACE POSTOR OPUS." Do sanktuarium znajduje się po wschodniej stronie dwukondygnacyjny budynek plebanii.
Kościół św. Rocha
Znajduje się w północno-zachodniej części osady Grgurići. Układ jest wydłużony prostokąt z wąskim prostokątnym prezbiterium, który jest od strony południowej połączony z zakrystią. Na zachodniej stronie nawy znajduje się drewniany chór, w którym napis dobroczyńca Tonka, syna Marka Gradicia który zalożył kościół pod wezwaniem św. Rocha i św.Kuzmy i Damjana przed zarazą, która w Slano i okolicy szalała wokół 1527 roku. W kościele św. Rocha znajduje się ołtarz namalowany przez holenderskiego malarza Martina de Vosa w końcu XVI. wieku z ikonograficznym przedstawieniem patronów kościoła.
Dwór Ohmučević
Znajduje się w północno-wschodniej części osady Slano. Rodzina Ohmučević jest wymieniona w Slano od XV. w. To najstarsza, najliczniejsza i najbardziej znana rodzina w obszarze. Zgodnie z tradycją, osiedlili się w Slano w 1300 r. pod nazwiskiem Grgurići. Podczas Republiki Dubrownickiej byli doskonalymu marynarzami i armatorzami.
Graničnik - Kamienna granica
Graničnik, kamień-monolit, jako granica charakterystyczna dla północno-zachodniej części terytorium byłej Republiki Dubrownik, położony wzdłuż drogi, która prowadzi od Imoticy do starego Neumu. W kamieniu jest wpisany napis CONFINE TURCO KLEP 1728. Został wzniesiony po turecko-wenecko-austriackiej wojny 1715.-1718. r. kiedy podpisano pokój w Požarevcu, pomiędzy walczącymi stronami, który przewiduje, że obszar Republiki Dubrownickiej zachowuje bezpośredni związek terytorialny z Turcją. W ten sposób realizowane że między Wenecją i Dubrownikiem zachowują się tureckie enklawy (Neum, Klek i Sutorina), co zapewniło wolny handel z lądem i krajami tureckimi w ogóle.